Rozdział 4. Rozmowa.

Hej.

Dodaję rozdział dzisiaj, bo wyjeżdżam i nie wiem, kiedy wrócę, ale postaram się, żeby był jakoś w miarę szybko.

Dziękuję każdemu komentującemu oraz tym, którzy czytają, ale nie chce im się napisać paru słów do autora ( a szkoda, bo to naprawdę bardzo wiele znaczy dla każdej blogerki).

Miłego czytania.

La_tua_cantante_

CZYTASZ=KOMENTUJESZ

Obudziłam się w nieznanym otoczeniu. Przez moment bezmyślnego wpatrywania się w sufit uświadomiłam sobie, co tak naprawdę się stało. Harry. Malfoy. A potem była już tylko ciemność.. Musiałam zemdleć. Rozejrzałam się po pokoju. Było to niewielkie pomieszczenie w odcieniach beżu i zieleni. Na ścianie wisiał telewizor plazmowy, meble zostały wykonane z jasnego drewna. Jedna ze ścian była przeszklona i dawała niesamowity widok na Londyn.. Nie wiedziałam gdzie jestem. Czy jest tu Ron?  To pytanie cały czas błąkało się po mojej głowie. Moje rozmyślania przerwał troskliwy głos Harrego.
-Hermiona? Hermiona? Wszystko w porządku?
-Gdzie ja jestem? Dlaczego zabraliście mnie z pracy? Ron tu przyjedzie, prawda? Nie mogę, nie mogę się z nim spotkać, Harry. Ja już nie mam siły..
-Mionka, wszystko jest w porządku. Nikt z nas nie wezwał Rona. On nadal cię szuka. Cudem jest to, że udało nam się znaleźć cię przed nim.. Herm, musimy porozmawiać.. Wiesz o tym? Prze..-Wypowiedź Harrego przerwało nagłe pojawienie się trzech osób. Rudej istotki, która z płaczem rzuciła mi się na szyję, Zabiniego i Malfoya, którzy nie patrzyli na mnie, tylko skierowali się do innego pokoju.
- …. Boże, jesteś cała.. Nic ci nie jest. Dzięki Bogu. Miona, dlaczego się nie odzywałaś? Martwiliśmy się o ciebie..-Tyradę Ginny przerwał głos Harrego.
- Młoda spokojnie. Hermiona nam wszystko opowie, ale nie zadręczajmy jej pytaniami. Ty też chcesz pewnie wyjaśnień, co Miona?
-T..Tak.
- Nie wiem, od czego zacząć.. Pamiętasz jak ostrzegałem cię przed Twoim ślubem? Ron się zmieniał, ale ja zwaliłem to na stres przedślubny.. Już wtedy nie potrafiłem się z nim dogadać… Potem dostałem propozycje startowania w wyborach na Ministra Magii i wtedy nasze kontakty w ogóle się rozwiązały.. Spotykaliśmy się tylko wtedy, kiedy ty organizowałaś jakieś kolacje..  Rok później Ron przyniósł mi twoje wypowiedzenie. Byłem zdziwiony, wiedziałem, że ta praca to twoje marzenie, wkładałaś w nią wiele serca.. Musisz wiedzieć, że oprócz wypowiedzenia przyniósł jeszcze zaświadczenie o niepełnosprawności umysłowej… Powiedział, że zaczynasz wariować, a on nie może cię pilnować w pracy, więc otoczy cię troskliwą opieką w domu.. Badania były autentyczne.. Musiałem przyjąć twoją rezygnację..  Tego samego dnia usiłowałem się z tobą skontaktować, jednak nie odpowiadałaś ani na listy, ani na maile, ani na telefony.. Wasz dom zniknął. Podejrzewam, że twój mąż nałożył na niego jakieś zaklęcia, które uniemożliwiały znalezienie go. Kilka dni później dowiedziałem się od Ginny, że zerwał kontakty z rodziną. Powiedziała również, że ty też nie utrzymujesz z nią kontaktu.. Kilka miesięcy później dowiedziałem się, że leżysz w Mungu, ale nie mogłem cię odwiedzić, bo twój mąż zadbał o to, by nie odwiedzał cię nikt oprócz niego.. Później ślad o tobie zaginął, więc pomyśleliśmy z Gin, że pewnie masz jakieś powody, dla, których nie chcesz nas widzieć.  Pół roku temu Ginny związała się z Diabłem, a ja od dwóch lat jestem z Alice. Pamiętasz ją? To ta blondynka, aurorka.  Kiedy kilka tygodni temu Blaise opowiedział Rudej, że rozmawiał z tobą na ulicy byliśmy w szoku.. Co więcej, powiedział, że na pewno nie jesteś chora psychicznie, a zastraszona.. W tym samym czasie Draco, który pracuje, jako auror dowiedział się przez przypadek, że uciekłaś od Rona.. Od tamtego momentu cała nasza 4 cię szukała.. Nie wiem, dlaczego, ale ja, jako jedyny nie szukałem cię w magicznym Londynie, tylko zacząłem poszukiwania w mugolskim. Tam z początku szukałem cię, jako Hermiony Granger-Weasley, ale później wpadłem na to, że pewnie ze strachu zmieniłaś tożsamość.. Przypomniało mi się z kursów aurorskich, że człowiek na swoją drugą tożsamość zazwyczaj wybiera nazwisko panieńskie matki i swoje ulubione imię. Tak odkryłem Alexandrę Stewart. Później znajomy informatyk znalazł twoje dane osobowe w kancelarii Parnella. Resztę historii znasz.
- Rozumiem, co z tym wszystkim ma wspólnego Blaise, ale nie rozumiem udziału Malfoya. I gdzie ja jestem, Harry?
-Jesteśmy w mieszkaniu Malfoya, które jako jedyne nie jest obserwowane przez Rona. Spodziewał się, że któregoś dnia będziesz chciała nawiązać z nami kontakt.. Dlaczego Draco się zaangażował w twoją sprawę? Musisz go sama o to zapytać.. Hermi, co się z Tobą działo…
- Ja.. Ja nie wiem, od czego mam zacząć… Wszystko zaczęło się dwa lata temu, na bankiecie z jakiejś tam okazji.. Tańczyłam tam z innymi ludźmi, wymieniałam uśmiechy.. Kiedy wróciliśmy do domu, Ron.. On stwierdził, że go zdradzam..  A skoro chce być dziwką, to on mnie nią zrobi.. Tamtego dnia zaczęło się moje piekło…Codziennie mnie bił, gwałcił.. Wyzywał.. Rzucał Crucio, tak bym pamiętała, co grozi mi za nieposłuszeństwo.. Zakazał mi kontaktu z wami, z rodziną.. Powiedział, że jak spróbuje z kimś porozmawiać będzie to równoznaczne z wyrokiem śmierci na tej osobie… Wtedy, kiedy trafiłam do szpitala.. Byłam w ciąży.. Kiedy się o tym dowiedział, pobił mnie.. Powiedział, że on nie będzie wychowywał jakiegoś bękarta, bo to na pewno nie jest jego dziecko.. On zabił moje dziecko.. Zabił je.. Później było już tylko gorzej.. Żeby nie wzbudzać podejrzeń przestał leczyć mnie w Mungu.. Kiedy nie byłam do niczego zdolna, wzywał swoją kochankę-magomedyczkę.. Ona mnie leczyła.. Nie ukrywał, przede mną, że miał kochanki… o nie.. Czasami przyprowadzał je do domu.. Ze mnie zrobił swoją seks zabawkę.. Nic więcej.. Trwałam w tym chorym układzie praktycznie trzech lat… Nie chciałam was narażać na niebezpieczeństwo, więc nikomu nie mówiłam… Dokładnie trzy tygodnie temu pojawiła się możliwość ucieczki… Nie wiem, dlaczego, ale zaklęcia przestały działać… Sama w to nie wierzyłam, ale wolałam nie tracić okazji i uciec.. Wtedy wpadłam na Zabiniego… Po rozmowie z nim, udałam się do Leny, mojej przyjaciółki, która jest mugolką. Pomogła mi. Znalazłyśmy faceta, który sfałszował mi papiery.. Nie chciałam być dla Lenki ciężarem, więc znalazłam pracę.. Resztę historii znacie.. Ja.. Ja nie przyszłam do was, bo nie wiedziałam, czy przypadkiem mu nie uwierzyliście.. Nie chciałam was w to wciągać.. Chcę tylko zapomnieć i zacząć normalnie żyć..- Kiedy skończyłam opowiadać widziałam na twarzy Harrego i Ginny łzy… Bałam się, że Rudej mogło to zaszkodzić, dlatego przysunęłam się do niej i ją przytuliłam.. Kojącym głosem zaczęłam ją uspokajać, jednak chwilę później przyszedł Blaise. Wiedziałam, że przysłuchiwali się naszej rozmowie… Spojrzałam na Malfoya… W jego oczach widziałam ból, cierpienie i troskę.. Nie wiem, dlaczego, ale kiedy tak na niego patrzyłam ogarnęło mnie poczucie bezpieczeństwa..

***

Nie mogłam zrozumieć, jakim sadystą, popieprzonym sadystą stał się mój brat… Byłam w szoku… Zostawiłam swoją najlepszą przyjaciółkę.. Siostrę samą.. Nie docierało do mnie to, co się wokół mnie działo.. W pewnym momencie poczułam, że ktoś mnie przytula.. Blaise..  Spojrzałam na Mionę i obiecałam sobie, że więcej nie pozwolę jej skrzywdzić, a mój brat zapłaci za każdą ranę, jaką jej zadał.

***

Pierdolony sadysta, miałem ochotę go zabić. Granger wyglądała tak krucho, tak delikatnie. Nie rozumiałem jak można skrzywdzić taką kobietę. Jak można zabić własne dziecko? Sam wychowywałem się w patologicznych warunkach, ale nie byłem w stanie pojąć cierpienia, przez które przeszła ta kobieta.. Poczułem jej wzrok na sobie.. Spojrzała na mnie z ufnością, troską.. Dopiero teraz zrozumiałem, że nie mogę być z nikim innym.. Że sama nieświadomie stała się centrum mojego świata.. A ja nie dam zniszczyć sobie świata..  Z zamyślenia wyrwał mnie głos Pottera.
-  Boże, Hermi.. Przepraszam.. Przepraszam…, Ale teraz musimy się zastanowić, co dalej.. Skoro mi udało się ciebie namierzyć, to myślę, że Ron też trafi na twój ślad…, Dlatego.. Trzeba cię gdzieś schować.. Zajmę się twoim rozwodem, ale najpierw musimy znaleźć miejsce, w którym będziesz bezpieczna..
- Ja nie narażę was na niebezpieczeństwo, Harry. Nie mogę zostać ani u ciebie, ani u Ginny.- Odparła.
-Ale możesz zamieszkać tutaj. Nie znajdzie cię, to jest pewne. Po za tym, ja, jako auror będę miał stały dostęp do jego dokonań.. Tu będziesz bezpieczna..-Powiedziałem. Potter, Gin i Diabeł spojrzeli na mnie… Wiedziałem, że nie wiedzą, co powiedzieć, jednak pierwsza głos odzyskała Ruda. – On ma rację, Miona. Musisz się zgodzić.. Wtedy zakończymy tą farsę.
Widziałem jak rozpaczliwie szuka innej deski ratunku… Potem w jej oczach pojawiła się nadzieja, która szybko została zastąpiona przez determinację.- Zgadzam się.